Dag 4, 21 februari; lesjes en sloppenwijken

Dag vier, 21 februari: lesjes en sloppenwijken

Vandaag was voor de helft van de groep een extra bijzondere dag; de andere helft van de groep mocht mee naar de sloppenwijken en de huizen van een paar van de kinderen. Dit was wel aan het eind van de middag pas, dus laten we bij het begin beginnen.

Voor Fleur, Laura en Phebe begon de dag vroeg, zij besloten om half 7 op te staan om de zonsopgang te zien. Dit viel echter vies tegen omdat het al licht was en de zon pas om 7 uur een heel klein beetje te zien was. Er stonden allemaal gebouwen en palmbomen voor, dus veel zonsopgang hebben ze niet gezien.

Na het ontbijt gingen we lesjes geven. Dianne, Phebe en Rikke gingen dansen; Fleur, Laura en Amrik gingen knutselen; Berber, Mila en Mattea gingen sporten en Coos, Lauren en Wouter gingen spelletjes spelen. Iedereen had het enorm naar zijn zin en het was superleuk om te merken dat we steeds closer worden met de kindjes. Ze wilden allemaal zoveel foto’s met ons maken dat het dichtbij een fotoshoot kwam (zoals sommigen misschien op onze instagram hebben gezien).

Na de lesjes hadden we natuurlijk weer een super lekkere lunch en na de lunch heeft Sam nog een prachtig verhaal verteld over hoe YuvaLok opgericht is. Wij vinden dat zo ontroerend dat we dat met jullie willen delen. Lang verhaal kort: Een straatjongen kwam iedere dag naar Sam en zijn vrouw om te helpen papaja’s te plukken zodat hij als beloning voor zijn werk een papaja kreeg. Na een tijdje waren de papaja’s op en smeekte het jongetje, die ondertussen vrienden had meegebracht, om klusjes met als beloning eten.   Het bleek dat de jongens hun eten uit vuilnisbakken moesten verzamelen als ze geen klusjes van Sams vrouw kregen. Dit greep haar zo aan dat ze de jongens dan toch maar een onnodig klusje gaf. Nadat ze klaar waren ging Sam een gesprek met ze aan over hoe ze leefden. Daaruit bleek dat de jongens heel graag naar school wilden maar het niet konden betalen. Sam sprak met ze af dat ze de volgende ochtend om 09.00 bij hem op de stoep moesten staan zodat hij en zijn vrouw ze konden leren lezen en schrijven. Ze stonden de volgende ochtend om 07.00 voor de deur. Het aantal bleef maar groeien en met hulp van een Nederlandse collega heeft Sam uiteindelijk de YuvaLok Foundation opgezet waar nu 1600 kansarme kinderen uit de sloppenwijken onderwijs genieten. Groep 2, bestaande uit Dianne, Laura, Lauren, Fleur, Phebe, Wouter en Mathew, had de eer om naar de huizen van een aantal van deze kinderen in de sloppenwijken te gaan. Dit was echt een hele indrukwekkende ervaring. Op het eerste gezicht leek het arm maar niet zo arm als wij hadden verwacht van een sloppenwijk Er stonden kleurrijke huizen met meerdere etages. Wat wij niet wisten is dat er per verdieping minstens 1 gezin in 2 kamers van 3 bij 3 leven. Toen we dieper in de sloppenwijk kwamen werd de situatie wel steeds slechter. De huizen werden steeds kleiner en lager. Op een gegeven moment zagen we een huis met 1 kamer, waar alleen een bed in stond waar 8 mensen op lagen. Er was geen ruimte voor iets anders want al het andere, zoals koken, werd buiten gedaan. De deur was een lap stof en het dak was van golfplaat. Overal op straat lag vuil, geitenkeutels en andere troep. Dieren liepen overal en nergens en er speelden kinderen in de nauwe straatjes tussen de huizen. We zijn bij 3 huizen naar binnen gegaan die stuk voor stuk bijzonder klein waren. Het was wel mooi om te zien dat de mensen toch wel trots waren op wat ze hebben en er ook echt het beste van maken. De binnenmuren waren super kleurrijk en de buitenmuren waren mooi versierd met schilderingen en bloemen.

Het was een hele speciale ervaring die heel veel indruk op heeft gemaakt en onze manier van denken heeft beïnvloed. Als je dan ’s avonds een heel buffet aan avondeten ziet vlak nadat je terugkomt van een plek waar mensen dag in dag uit moeten strijden voor eten is dat best wel heftig.

Het was een ervaring die, hoe heftig ook, wij iedereen aan raden een keer mee te maken omdat het toch heel anders is als je het zelf meemaakt in plaats van dat je een documentaire op tv ziet. Morgen gaan wij weer ons steentje bijdragen en lesjes geven. Daarna gaan we zwemmen en even uitrusten van alle ervaringen. Wij hebben er zin in!

Kal tak!